| LEADER : 00000nam 2200000uu 4500 |
| 008 200924s2562||||th 000 0 tha d |
| 020 ^a9786169307686 |
| 041 0 ^atha^heng |
| 050 4 ^aHB72^b.ซ73 2562 |
| 100 1 ^aเซน, อมาตยา |
| 245 10 ^aจริยเศรษฐศาสตร์ =^bOn ethics and economics /^cAmartya Sen,เขียน ; สฤณี อาชวานันทกุล, แปล |
| 246 11 ^aOn ethics and economics |
| 260 ^aกรุงเทพฯ :^bซอลท์ พับลิชชิ่ง,^c2562 |
| 300 ^a175 หน้า ;^c21 ซม |
| 505 2 ^a1 พฤติกรรมทางเศรษฐศาสตร์กับสำนึกทางศีลธรรม -- แหล่งกำเนิดสองแห่ง -- ความสำเร็จและจุดอ่อน -- พฤติกรรมทางเศรษฐศาสตร์กับความมีเหตุมีผล -- 2 การตัดสินใจทางเศรษฐศาสตร์กับปรัชญาศีลธรรม -- การเปรียบเทียบอรรถประโยชน์ระหว่างบุคคล -- ประสิทธิภาพสูงสุดพาเรโต และประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ -- อรรถประโยชน์ ประสิทธิภาพสูงสุดพาเรโต และสวัสดิการนิยม -- 3 เสรีภาพกับผลพวง- - ความอยู่ดีมีสุข อิสระในการตัดสินใจ และเสรีภาพ -- พหุนิยมกับการประเมิน -- ความไม่ครบถ้วน และความครบถ้วนล้นเกิน |
| 520 ^aเศรษฐศาสตร์เป็นวิชาที่เลือดเย็นและเห็นแก่ตัว
^" หลายคนรู้สึกแบบนั้นเพราะความเชื่อหลักที่หยั่งรากลึกของเศรษฐศาสตร์ทุกวันนี้มักไม่พ้น ^"มีเพียงการบรรลุประสิทธิภาพสูงสุดเท่านั้นที่จะก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่สังคม^" หรือ ^"มีเพียงการยึดประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้งเท่านั้นที่เป็นพฤติกรรมที่มีเหตุมีผล^" ^"อมาตยา เซน^" นักเศรษฐศาสตร์และนักปรัชญาผู้ยิ่งใหญ่ ตั้งคำถามต่อความเชื่อเหล่านั้น พร้อมทั้งชี้ให้เห็นว่า ที่เป็นเช่นนั้นเพราะเศรษฐศาสตร์ปัจจุบันเน้นแต่มิติทางวิศวกรรมศาสตร์ แต่ไม่มีพื้นที่ให้กับจริยศาสตร์ ทั้งที่ครั้งหนึ่งก็เป็นต้นกำเนิดของเศรษฐศาสตร์เช่นกัน เซนมิได้ปฏิเสธการเน้นกลไกเชิงวิศวกรรมศาสตร์ของเศรษฐศาสตร์ แต่เขาเชื่อว่าหากเราพาจริยศาสตร์กลับมารวมไว้ในเศรษฐศาสตร์ได้ ก็จะทำให้เศรษฐศาสตร์สามารถอธิบายและพยากรณ์พฤติกรรมที่แท้จริงของมนุษย์ได้อย่างแม่นยำมากขึ้น และดังนั้นจึงจะทำให้เศรษฐศาสตร์เป็นประโยชน์มากขึ้นต่อสังคม |
| 650 7 ^aเศรษฐศาสตร์^xแง่ศีลธรรมจรรยา |
| 700 1 ^aSen, Amartya |
| 700 0 ^aสฤณี อาชวานันทกุล |
| 999 ^aปวีนา ภู่ทอง |
แสดงรายละเอียดบรรณานุกรม
< ปิดหน้าต่าง
จอง 
ขอยืม
